| Τοῦ αὐτοῦ· στίχοι ἰαμβικοί, περιέχοντες ἐν ἐπιτομῆ τὴν ἅπασαν ὑπόθεσιν (καὶ) τάξιν καὶ δύναμιν τῶν ἐγκειμένων τῆδε τῆ βίβλω, εὐσυνόπτων μαθημάτων: |
| |
| Ὁρῶν θεατά βίβλον ηὐτελισμένην, |
| μὴ παραδράμ(ης) τῶν γεγραμμέν(ων) λόγους, |
| ἀλλ’ εἴγε πολλαῖς μὴ προσανέχ(ειν) θέλεις |
| βίβλ(οις) τὰ πολλὰ καὶ δαπανᾶν τὸν χρόνον. |
| κενὸν τιθεὶς σπούδασμα πάντα τ(ὸν) βίον· |
| ποθεῖς δ’ ἔχειν ἄριστον ἐν βραχεῖ τύπον· |
| ἠθῶν· ἔργων· λόγων τε κ(αὶ) θεωρίας, |
| κόλπους ἐρευνῶν τοὺς ἐμοὺς πόθου τύχ(ης) |
| πηγὴ γάρ εἰμί παγκάλ(ων) σοφ(ῶν) λόγων· |
| οἷς ἄρδεται νοῦς κ(αὶ) ποτίζονται φρένες, |
| κ(αὶ) κόσμον ἤθη τ(ὸν) πρέποντα λαμβάνει: |
| πάσ(ας) γὰρ ἔνδον τὰς ἐπιστήμ(ας) φέρω |
| κατὰ τρόπον πρέποντα συντεταγμέν(ας), |
| κάτωθ(εν) ἄνω τεχνικ(ῶς) ἀνηγμένας |
| νοῦν γῆθ(εν) ἀνυψούσ(ας) εἰς πόλου πλάτη: |
| ἔχω γὰρ ἰδοὺ τὰς ἀπαρχὰς τῶν λόγ(ων)· |
| τὴν ῥητορικ(ὴν) ἐν βραχεῖ συνηγμένην· |
| γλῶσσ(αν) παροτρύνουσαν ἀτρέστ(ως) λέγ(ειν) |
| πυρὸς μένος πνείουσ(αν), ὥς που τις ἔφη, |
| θέμεθλον (ὥσ)περ ἀκλόνητον τῶν λόγων. |
| στερρ(ὰς) στάσεις φέρουσ(αν) ἡδραιωμένας· |
| μακρ(ὰς) τὰς εὑρέσεις τε (καὶ) πολυτρόπ(ους)· |
| μεθ’ ὧν χορεί(αν) ἰδεῶν καλλιφράδων, |
| ἔτι τέ δεινοτήτα τεχνικωτάτην· |
| ὄργανον εὐθὺς τῆς λογικῆς τὸ κλέος, |
| ἢ συλλογισμ(ῶν) πλεκτάνη κ(αὶ) σφενδόνη, |
| ἀντιθέσεις τε (καὶ) στροφὰς τὰς ἐν λόγοις, |
| δυσεξοδεύτους λαβυρινθώδεις ἄγαν· |
| δειν(ῶς) ἀνατρέπουσα λίαν ἐντέχνως, |
| νόθους ἀποπτύουσα· τοὺς δ’ αὖ γνησίους |
| ποθοῦσα (καὶ) στέργουσα (καὶ) κολπουμένη· |
| κανὼν ἀκριβής τοῦ σοφοῦ τεχνογράφου· |
| λίθος δοκιμάζουσα λυδία λόγους· |
| αὔχημα τερπνὸν τῶν σταγειρίτου βίβλων· |
| βοὴ καταπλήττουσα τοὺς ἐναντίους· |
| φρικτὴ βελῶν φαρέτρα τοῖς ἀλλοτρίοις· |
| χρηστῶν ταμεῖον ὀργάνων τῶν ἐν μάχαις. |
| ἄθρει θεατά (καὶ) φυσικῶν τοὺς λόγους, |
| ἄνωθεν ἐκλάμποντας ἐκ τῶν ἀδύτων· |
| τῆς πανσθενουργοῦ (καὶ) σοφῆς πανταιτί(ας) |
| (καὶ) μέχρι γῆς πυρός τε (καὶ) τῶν ἐν μέσω, |
| ἱκνουμένους νεύματι τοῦ παντεργάτου· |
| πέρατα· κ(αὶ) σχήματα, καὶ διαστάσεις· |
| ὅρους ἀριθμούς· ἰδέας διαφόρους· |
| ῥυθμούς· κινήσεις· ἠρεμίας (καὶ) στάσεις· |
| ποιά· ποσά· χρώματά τε ποικίλα· |
| διδόντας αὐτοῖς, ποικιλοτρόπ(ως) ἄγαν· |
| κ(αὶ) τὴν ἀκαλλῆ τρύγα τῶν ὄντων τέως, |
| εἰς τάξιν ἀμείβοντας εἰδῶν κοσμίως· |
| ζώων φυτῶν τε κ(αὶ) βοτανῶν κ(αὶ) λίθων, |
| βροτῶν ὑπερβαίνοντα γνῶσιν κ(αὶ) λόγον· |
| φύσις γάρ ἐστιν ὄργανον τεχνουργίας, |
| τῆς παραγωγοῦ τῶν ἁπάντων αἰτίας· |
| μὴ δὴ παρέλθης καὶ φύσιν τὴν ἰδίαν, |
| ἄνθρωπε μαθεῖν αὖθις ἐκ τῶν κειμένων. |
| ἀλλ’ εἴγε ταύτην ἀσφαλῶς γνῶναι θέλεις, |
| πρόκυψον, ἰδοὺ τὰ γεγραμμένα σκόπει· |
| περὶ ψυχῆς γὰρ οὐσίας ἀσωμάτου, |
| (καὶ) πηλίνου σώματος εἰσίν οἱ λόγοι· |
| ἄμφω δὲ πράξεις· ἔργα· δυνάμεις· πάθη, |
| ἴδια (καὶ) κοινά τε (καὶ) κατὰ μέρος, |
| ἄριστα δεικνύοντες ἐντέχνως λίαν, |
| (καὶ) δοξάσεις μάλιστα τὸν κοσμεργάτην· |
| ἄρρητον ἰδὼν δημιουργίας τρόπον· || |
| καὶ κρᾶσιν ἀσύγχυτον ἐξ ἐυτεκνίας, |
| εἴδους νοητοῦ καὶ παχυτάτης ὕλης· |
| οἶμαι σε καὶ γὰρ ἐκτόπτως τεθηπότα· |
| δα(υὶ)δ τὰ ῥητὰ κατ(ὰ) νοῦν ἀεὶ στρέφειν· |
| ἑξῆς δὲ τούτων ἡ τετρὰς μαθημάτων, |
| δίκην κλίμακος ἐν μέσω π(ως) κειμένη· |
| τῶν φυσικῶν ὁμοῦ τε κ(αὶ) νοουμένων, |
| θαυμασίως ἄγει σε (καὶ) κατὰ λόγον· |
| ἐκ τῶν ὑλικῶν εἰς ἄυλον οὐσίαν, |
| ὥς πού τις ἐφθέγξατο τῶν σοφ(ῶν) πάλαι· |
| ἄνελθε λοιπὸν κ(αὶ) ταπεινὰ μὴ φρόνει, |
| κτίσματα λιπὼν κ(αὶ) λόγους τούτων κάτω, |
| τὸν νοῦν τὸν οὐράνιον ἐξάρας ἄνω, |
| ζητοῦντα καλῶς τοὺς ψυχοτρόφ(ους) λόγους, |
| τῆς ὑψοποιοῦ πρακτικῆς κ(αὶ) δογμάτων· |
| ἐξ ἧς μὲν ἠθῶν καὶ λόγ(ων) καὶ πρακτέων, |
| χάριν ἀπαντλήσειας ἀφθονωτάτην· |
| τέθριππον εὑρὼν ἀρετ(ῶν) ὑπερτάτων· |
| ἅρμα φαεινὸν σεμνὸν οὐρανοδρόμον· |
| ἅρμα φλέγον κάκιστα δαιμόνων στίφη· |
| κατάγον αὐτοὺς μέχρις ἅδου πυθμένος· |
| πιστοὺς δ’ ἀνάγον τῶν ὁρωμένων ἄνω· |
| ἐν ὧ καθήσας (καὶ) κρατήσας ἡνίας, |
| ὡς πρὶν ἡλίας θεσβίτης ὁ πυρίπνους, |
| κούφως ἐπαρθεὶς γῆθεν ἀπτέρω τάχει, |
| πόλου τὰ λαμπρὰ καταλάβης χωρία· |
| ἔνθα κατιδὼν ἀγαθῶν εὐδενδρίαν, |
| κήπου νοητοῦ τοῦ παραδείσου λέγω, |
| καρποὺς ἀρίστους καὶ τρυγήσεις (καὶ) φάγης |
| (καὶ) τὸν φυτουργὸν εὐλογήσεις δεσπότην· |
| ἀφ’ ὧν δ’ ἀμυδρὰς εἰκόνας τε (καὶ) τύπους |
| ὡς ἐν κατόπτρω τῆς διανοίας βίβλω, |
| λάβης ἀληθεῖς τῆς θε(οῦ) φαντασίας, |
| ἐκ τῶν ἀληθῶν πνευματολέκτων λόγων· |
| εἰ δ’ οὖν πόνων σώματος ἀργίαν ἄγεις· |
| καὶ τὴν λύχνον αἴσθησιν ἄγχεις ἐμφρόν(ως) |
| ἔνθ(εν) κἀκεῖθεν ἀλόγως στροβουμένην· |
| ἄγαν ἀκρατ(ῶς) ἐμμανῶς οἰστρουμένην, |
| καταχαλῶσ(αν) (καὶ) κατασπῶσαν κάτω |
| οὐράνιον νοῦν αἰθεροδρόμον φύσιν· |
| τῆς δ’ αὖ γε φαντασί(ας) ὄγκους κ(αὶ) τύπους· |
| χρώματα πάντα (καὶ) πάσ(ας) διαστάσεις |
| στερρῶς καθείρξεις κατὰ χώρ(ας) ἐμμέν(ειν), |
| τὸν νοῦν δ’ ἀμιγῆ παντὸς ὄγκου κ(αὶ) τύπου· |
| καθαρὸν ἀσύγχυτον ἁπλοῦν (καὶ) μόνον· |
| εἰς ὕψος ἄρης τῆς θεοῦ θεωρίας, |
| πάντως μυηθης ὡς ἐφικτόν σοι φίλος, |
| ἐν ἡσύχω σοῦ τοῦ νοὸς καταστάσει· |
| ἄρρητα μυστήρια τῶν ἀποκρύφ(ων). |
| τῆς προσκυνητ(ῆς) πανσθενουργοῦ τριάδος· |
| τὰ δ’ εἰσὶ ταῦτα· (καὶ) σκόπει μετὰ δέους· |
| ἓν αὐτολαμπὲς παράγωγον τῶν ὅλων |
| ὂν αὐτάγαθον· αὐτόφως· αὐτουσίαν· |
| ἄναρχον ἀρχὴν αὐθέδραστον αἰτίαν· |
| ζωὴν προαιώνιον, ἀειζωίαν· |
| δύναμιν ἀκάματον ἄτρυτον κράτος· |
| ἀπειρίαν ἄπειρον αὐταπειρίαν· |
| νοῦν δημιουργόν τεχνίτ(ην) παντεργάτην· |
| σοφίαν ἀνείκαστον αὐτογνωσίαν· |
| πέρας ἀπειρότατον ἐξ ἀπειρίας· |
| αἴγλην μί(αν) τρίφωτον ἀπείρου φάους· |
| φῶς τρίτον ἁπλοῦν τῆς μι(ᾶς) θεαρχί(ας)· |
| ἕνωσιν ἀσύγχυτον ἀφράστω τρόπω· |
| διαίρεσιν ἄτμητον ἀρρήτω λόγω· |
| ἄτμητον ἀσύγχυτον ἁπλῆν τριάδα, |
| τριῶν ἀπείρων ἄπλετον συμφυΐ(αν)· |
| π(ατ)ήρ λόγος (καὶ) πνεῦμα ταῦτα τὰ τρία· |
| ἐν τρισὶ μία φύσις· ἓν δὲ τὰ τρία· |
| ὧ δόξα τιμὴ (καὶ) κράτος πρέπει μόνω, |
| ἀεί τε (καὶ) νῦν (καὶ) τὸν ἅπαντα χρόνον· || |
| τούτοις ἰθύνων σαυτόν, οὐχ ἕξεις ψόγον· |
| κλεινὸς τρόποις ἔση δέ κ(αὶ) σοφὸς λόγοις· |
| εἰδὼς ἀκριβῶς τοὺς λόγους τῶν κτισμάτ(ων)· |
| ἔτι τὲ τὸν κτίσαντα ταῦτα δεσπότην· |
| μέμνησο δ’ ὦ τὰν ἰωσὴφ ῥακενδύτου, |
| μετὰ πόνου πλείστου με συντεταχότος. |
