Occurrence 29800

Εχουσ(ιν) οι λειμων(ες) ανθη ποικιλα·
κ(αὶ) παντοδαπά πολλὰ καὶ διάφ(ορα)·
τούτ(ων)· τα μὲν, τέρπ(ου)σι τ(ὴν) θεωρίαν·
εὐωδιάζει τὰ (δὲ), τ(ὴν) ῥῖνα μόνην·
ἄλλα (δὲ) τ(ὸν) φάρυγγα κ(αὶ) τ(ὴν) κοιλίαν,
γλυκαίν(ουσιν) τρέφ(ουσι) οὐκ ἀθεσφάτ(ως).
Οὗτο(ς) δ’ ὁ κῆπο(ς), ἐξ ἰω(άννου) φέρων·
καρπ(οὺς) πεπείρους· δαψιλ(εῖς) τ(ὰς) ἰκμάδ(ας),
αὐχεῖ χορηγεῖν κ(αὶ) πρέμνων εὐμορφίας·
φύλλων ἐν αὐτοῖς εὐχλοούντ(ων) ἐνδρόσ(ων)·
ἐξ ὧν τὸ θάλλ(ον) ὡραΐζει τ(ὴν) χάριν·
Ποῶν τ(ε) πλήρης (ἔστι) τ(ῶν) μυριπνόων·
Καὶ ῥοῦς διέρπ(ων) ὑδάτ(ων) ἐξ ὀμβρίων,
τ(ῆς) ὑγρότητο(ς) ἐμφορεῖ γλυκασμ(ά)τω(ν).
Σκοπητέ(ον) (δὲ) τίνα ταῦτα τυγχάνει·
Γῆ π(αρα)δείσ(ου)· βιβλί(ου) τ(ού)τ(ου) λέγω,
ἡ πᾶσα γρα(φή)· τ(ὴν) ὕλ(ην) γραφῆς νόει·
ἧς γλυκυδερκὲς εἶδος ὡραϊσμ(ένον),
δένδρα καλὰ μέγιστα· διδασκαλίαι·
Δένδρων ῥάδαμνοι κ(αὶ) κλάδοι τ(ού)τ(ων) λόγοι·
ὡς ἡ μία γὰρ ἀρετὴ πολλ(ὰς) φύει,
οὕτ(ως) ὁ μιᾶς εἷς λόγο(ς), πολλοὺς λόγ(ους)·
μικρ(ούς)· μερικοὺς· ἰσχνολεπτοβραχέας·
Ὧν φύλλα, πίστις· οὐκ ἔχουσά τι σκῶλον· ǁ
ὑπαντιάζον φθέγμα θεί(οις) π(ατ)ράσι·
γάγγραιναν εἶπε τοῦτο τίς μυστηπόλο(ς)·
βάθρον κακίας κ(αὶ) θέμεθλ(ον) ἀπάσης·
Καὶ καρπός (ἐστι) τ(ῶν) λόγων, τὰ πρακτέα·
Ἐν ὧ πετειν(ῶν) ἵπταται πολὺ γένος·
κἀκεῖθεν ἔνθεν ἐμπολεῦον εἰς ἕλο(ς)·
κ(αὶ) πρὸς μον(ὰς) καθεῦδον ἠιωρημ(ένας).
Ἐν ὧ μοναστ(ῶν) ὀρνέ(ων) ὑποπτέρων·
κούφων ἐλαφρῶν, ἀμερίμν(ων) ἀβίων,
ἐνιζάνει γέγηθε τέρπεται γένος·
ἐμφιλοχωροῦν τ(ῷ) νοημάτων δάσει·
κ(αὶ) καταλαβ(εῖν) ἀκριβῶς οὐκ ἰσχύον·
στάσις γὰ(ρ) ἄλλη κ(αὶ) λόγ(ων) κ(αὶ) πραγμ(ά)των·
Ἄνθη προσέρπει θαυμάσια κοιλάσιν
ἥδιστ(ον) ἐκπνέ(ον)τα τ(ὴν) εὐοσμίαν·
Οἱ τ(ῆς) προσευχ(ῆς) εἰσιν ὡς οἶμαι λόγοι·
ὡς θυμίαμα τ(ῷ) δα(υὶ)δ εἰρημένης·
Τὰ γὰρ θ(εο)ῦ, τέρπ(ου)σι νοῦν ἄνθη, πέρι·
Ὡς ἀσιτίας, τ(οὺς) παρισθμί(ων) τόπους·
ὡς γλῶτταν (ὡς) λάρυγγα, τ(ῆς) ψαλμωδί(ας)·
Τούτ(ῳ) μὲν εὐθὺς ἥλιος προσηρμένος,
ἀκτῖσι φαιδραῖς· λαμπρομορφοπανστόλ(οις),
ἑῶον ὄψιν ἐμφανίζει τηλόθεν·
κ(αὶ) πυρσοειδεῖς ἐκτελῶ ν ἀνακλάσεις ǁ
κ(αὶ) τῶδε βάλλ(ων) δραστικ(ὰς) λαμπηδόν(ας),
οὐ θερμοποιεῖ τῆ μεταρσίω τάσει,
αὔων τὰ δένδρα τ(αῖς) βολαῖς τ(αῖς) πυρφόρ(οις),
ἀλλὰ πεπαίνει κ(αὶ) φυλάττει κ(αὶ) τρέφει,
τ(ὸν) καρπ(ὸν) αὐτ(ῶν) συμπνέ(ον)το(ς) προ(σ)φόρως,
τ(οῦ) παναγίου πν(εύματο)ς καθὼς θέλει,
τῶ ταυτοτίμω πανσθενεστάτω λόγωι·
Κρῆναι διασχίζουσι τ(ὸν) κῆπ(ον) μέσον·
ἡδεῖς πρὸς αὖραν· δαψιλεῖς ἐκ ναμάτ(ων)·
αἱ τ(ῶν) δακρύ(ων) ῥαθάμιγγες, ῥανίδες·
ὡς ἂν τὰ δένδρα τ(αῖς) ῥοαῖς ἐπαυξάνοι·
ὅτι τὸ πένθος αὐτὸ διδάσκει μόνον·
τ(ὴν) γνῶσ(ιν) αὖξον τ(οῦ) καλ(οῦ) καινοτρόπως·
ὅπερ δίδωσι γνώσε(ως) ἐκλαμβάνον·
λαβ(ὸν) παρέσχε· κ(αὶ) π(αρα)σχ(ὸν), λαμβάνει·
κ(αὶ) κύκλον αὐτὸ διὰ τ(οῦ) λό(γου) γράφει·
Ἔνθεν τελεσφορ(οῦ)σι τ(ὴν) παγκαρπίαν·
εὐωδιάζει κ(αὶ) σκέπει φυτοσκάφους·
κ(αὶ) ψυχαγωγὰ γίνεται καθ’ ἡμέραν·
Τοιοῦτο(ς) ἡμῖν κῆπο(ς) ὡραϊσμένος,
(ἔστι) τέθηλε βλαστάνει θάλλει βρύει·
χάριν μεγίστ(ην) τρισσοφεγγῆ πλουσίαν·
κ(αὶ) τρισμέγιστον κ(αὶ) κατηγλαϊσμένην,
ἡ βίβλο(ς) αὕτη· τ(οῦ)τό σ(ου) τὸ πυξίον. ǁ
ὦ σωστικὴ θάλαττα τ(ῆς) ἐμῆς σκάφης·
ὦ κοσμικ(ὴν) θάλασσαν ἐκφυγὼν πάλαι·
ὦ τοῦ γένους σ(ου) κόσμε· κόσμιε τρόποις·
ὦ τ(ῶν) πενήτ(ων) εὐπρόθυμε προστάτα·
ὦ ψυχαγωγ(ὲ) κ(αὶ) ξένων εὐεργέτα·
ὦ μετριάζων χρηστότητι μετρίοι ς·
ἐξ ἧς τρυφῶν φίλτατ(ε) τ(ὴν) εὐζωί(αν),
τῶι δημιουργῶ νουνεχῶς εὐγνωμόνει·
κ(αὶ) πίστ(ιν) ἔνθεν εὐφοροῦσ(αν) ἐκτρέφων,
δρέψη νοητ(ὸν) ἄνθο(ς) εὐετηρίσ ας·
γνώρισμα χρηστότητο(ς) εὐκλεὲς φέρων·
τί δ’ ἐστὶ τοῦτο, σὺ νοήσεις ἂν θέλης·
Ὀξὺν γὰρ ἔσχ(ες) ἐκ θ(εο)ῦ προμ ηθέα·
ὧ γενναΐζεις πολλάκις ἐν τ(οῖς) λόγ(οις)·
ὀξὺν, ἐν ἀκρότητι τ(ῶν) β(ου)λευμάτ(ων)·
ἡδὺν, ἐν ἁβρότητι τ(ῶν) προβλημάτ(ων)·
ταχὺν (ἐ)ν ἁδρότ(η)τ(ι) | τ(ῶν) νοη|μ(ά)τ(ων)·
Αὕτη παρ’ ἡμῶν σοὶ φιλοῦντι τ(οὺς) λόγ(ους),
ἀφωσίω(ται) δεξίωσ(ις) ἐκ λόγων·
αὕτη πρόμαρτυς κ(αὶ) φερέγγυο(ς) πόθ(ου),
ἀνθ’ ὧν ἐν ἡμῖν ἠγγυήσω τ(ὸν) πόθον·
κ(αὶ) δεξιὰν προὔτειν(ας) ἐκτενεστάτ(ην),
οὐχὶ δίς οὐ τρίς· ἀλλὰ κ(αὶ) μυριάκις,
εἰς οἶκτ(ον) ἐξάκουστ(ον)· αὕτη ζωγράφος,
τ(ῆς) σ(ῆς) ἀγάπης· ἥν περ ὡς πρόγραμμά τι. ǁ
ἡμ(ῖν) τεθεικ(ὼς)· ἐντυπ(οῖς) τῆ καρδί(α),
μνήμ(ην) ἀναλλοίωτ(ον) αὐτ(ῆς) εἰκότ(ως)·
Ταύτ(ην) ὁ μέλλων λήψεται σύμπ(ας) χρόνο(ς)·
ἀεὶ βοῶσ(αν) τ(ὴν) φιλάν(θρωπ)ον χάριν,
τ(ῶν) σ(ῶν) πρὸς ἡμ(ᾶς) εὐμεν(ῶν) ἐνδειγμάτ(ων)· : –
Type(s) [3069] Ἔχουσιν οἱ λειμῶνες ἄνθη ποικίλα (102 verses)
Text source DBBE (Inspection of a reproduction of the manuscript)
Text status Text completely known
Date 12th c.
Manuscript MOSCOW - Gosudarstvennyj Istoričeskij Musej (GIM) - Sinod. gr. 480 (Vlad. 193) [12th c.]
Place in Manuscript f. 2r-4r
Palaeographical information Some initials are written in red ink.

Verses 6 and 24 contain numerals (α, β, γ) supra lineam, indicating word order emendation. A similar system is used to indicate the correct verse order of vv. 87-89, and draw the readers' attention to v. 89, which is written in the right margin, most likely as a later addition by the same hand.
Contextual information The epigram is prefaced with an introductory prayer:
Στίχ(οι) τοῦ γεγραφότο(ς) τὸν κλίμακα τοῦτο(ν) | κῆπον νοητὸν δεικνύοντες τοῦτο τὸ | βιβλίον· οὓς ὁ ἀναγινώσκων, εὐχέσθω | τῶ τούτων πλοκεῖ· ὃς κ(αὶ) ἀντιχαρίζε|ταί σοι τῶ ταύτην αὐτοῦ ἐκπληροῦντι τ(ὴν) | αἴτησιν, τὴν παρ’ ἑαυτοῦ εὐχήν· ἥ τις | ἐστὶ, τὸ μετὰ χ(ριστο)ῦ γενέσθαι διὰ χ(ριστο)ῦ· καὶ συνεῖ|ναί (σ)οι κ(αὶ) συναγάλλεσθαι ἐν τῆ μελλούση δόξη | αὐτοῦ· εἰς αἰῶνας αἰώνων· ἀμήν·+
Ναὶ ἀδελφέ μου· ὁ ταύτη προσομιλῶν | τῆ βίβλω, οὕτως ποίει διὰ τὸν εἰπόν|τα· εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων· ἐρωτῶ | σε παρακαλῶ σε γουνοῦμαι σε· τί γάρ σοι | φορτικὸν ἢ ἔγκοπον· ἢ ἐπιζήμιον· ἀνα|πτύξαντι τὴν βίβλον ταύτην κ(αὶ) κλείσαντι, | εὐθέως εἰπεῖν· χ(ριστ)έ μου σῶσον τὸν γρά|ψαντα· πλέον τούτου οὐ ζητῶ· ἂν γ(οῦν) | πολλάκις διὰ λήθην οὐκ εἴπ(ῃς) οὕτ(ως), ὁ θ(εὸ)ς συγχωρή(σοι) σοι :-

For a normalized text with translation and critical apparatus see Meesters - Ricceri (2018: 312-313):
'<...> Verses on the Ladder, by the writer, on behalf of him [±8], showing this book as a spiritual garden. You, reader of these verses, pray for their composer. When you complete this request from him, he will gratefully offer you his own prayer, which is to unify with Christ, through Christ and to be together with you and to rejoice at His coming glory forever and ever, amen. Yes, my brother, you who come into contact with this book, do so, because of him who said: “Pray for one another”. I beg you, I entreat you, I implore you. For why would it be difficult or wearied or hurtful for you, when you open this book and when you close it, to say immediately: “My Christ, save the scribe”? Except for that, I do not seek for anything else. But if by forgetfulness you do not say so, may God forgive you.'

Some words are written in the margin of this epigram as reading guides, mentioning the topics of the subsections of the text. The epigram is also accompanied by three scholia. (Meesters - Ricceri (2018: 295-296))

The poem is followed by another epigram, inc. 'Ψήγματα χρυσᾶ τοῖς Λυδοῖς αἱρεῖ λόγος'.

On f. 1r a later hand added vv. 1-3 as a probatio pennae.
Metre(s) Dodecasyllable
Genre(s)
Subject(s)
Comment The last line also features the title: ‘στίχ(οι) τ(οῦ) κήπ(ου)’ and contains a marginal adscript by a different hand, noting the number of verses (102). See Meesters - Ricceri (2018: 293).
Bibliography
Number of verses 102
Related occurrence(s)
Acknowledgements
Transcriber(s)

The credits system has been implemented in 2019. Credits from before the new system was in use might be incomplete.

Permalink https://www.dbbe.ugent.be/occurrences/29800
Last modified: 2020-08-10.