Occurrence 25587
(formerly occ/9616)

+ τοῦ αὐτοῦ· γενεαλογίαι παρὰ λουκᾶ, διὰ στίχ(ων) ἡρωϊκ(ῶν):-
 
Ἔμπαλιν μὲν γενεὴν λουκᾶς μέγ(ας) ἤγαγε μύθω·
εἰς ἀδὰμ ἐκ χριστοῖο ἐμοί δ’ ἀδὰμ ἦλθ’ ἐπὶ χ(ριστό)ν·
χειρὶ θ(εο)ῦ πρώτιστο(ς) ἀδὰμ γένετ’ ἐκ δ’ ἀδάμοιο,
σὴθ πέλε· τοῦ δ’ ἄρ’ ἐνώς· τοῦ, τέτρατο(ς) ἧε καϊνάν·
τοῦ, δ’ ἦν μαλελεήλ· τοῦ δ’ ἰάρεδ· ὃς τέκε παῖδα·
κεῖνον ἐνὼχ. ὃς ζωὸς ἐς οὐ(ρα)νὸν ἦλθεν ἀερθείς.
τοῦδε μαθουσάλα ἔσκεν· ὃς υἱέα γείνατο λάμεχ.
αὐτὰρ ὃ, νῶε πατὴρ. σὴμ. νώεος υἱὸς ἐκείνου
ἐκ τοῦ δ’ ἀρφαξάδ· καϊνάν· σαλά· τοῦ δ’ ἐνέπουσιν
υἱὸν ἕβερ· ἕβερος (δὲ) φάλεκ πάϊς· ἐκ δ’ ἄρα φάλεκ,
ἔσκε ῥαγαῦ· κεῖνος δὲ σεροὺγ τέκ(εν)· ὃς τέκεν ἀχώρ·
ἁβραὰμ αὖτ’ ἐπὶ τοῖσδε πάϊς θάραν ἀχορίδαο·
ἀβραμίδης δ’ ἰσαὰκ, ἰακὼβ τέκεν· ὃς (δὲ) ἰούδαν·
αὐτὰρ ὃ ἐκ θαμάρης φαρὲς τέκεν· αὐτὰρ ὃ Ἐσρώμ.
ἐσρὼμ τὸν ἀράμ· ὃς τὸν ἀμιναδάβ· ὃς (δὲ), ναασσών· ||
νασσὼν δ’ αὖ σαλμώ·. σαλμὼν βοὸζ· ἐκ βοὸζ, ὠβήδ
ὠβὴδ, Ἰεσσαί· τοῦ δ’ ἐκ μέγ(ας) ἔπλετο δαυΐδ·
δαυίδης δὲ, νάθαν· ὃς ματθὰν υἱὸν ἔτικτεν·
ὃς μεννὰν· μεννὰν, μελέαν τέκε· τοῦ δ’ ἐλιακείμ·
ὃς τὸν ἰωαννάν· ὃς τὸν ἰωσὴφ· ὃς τὸν ἰούδαν·
γείνατο· τοῦ συμεὼν· τοῦ, λευί· τοῦ, ἄπο ματθάτ·
τοῦδ' ἰωρήμ· τοῦ δ’ ἐλιέζερ· τοῦ δὲ, ἰωσήφ·
τοῦ, δήρ· τοῦ δ’ ἐλμώδ· τοῦ δ’ αὖ πάϊς ἔπλετο κωσάμ·
κωσὰμ ἔην ἐδδεί· τοῦ, μελχεί· τοῦ δ’ ἄπο νηρεί·
τοῦ δ’ ἄπο σαλαθιήλ· ζοροβάβελ· ῥησὰ, ἰωνάν·
ἰούδ(ας), ὠσὼκ· σεμέειν τὲ αὖ, ματθίας τε·
(καὶ) μαὰθ ναγγαί· (καὶ) ἐσλείμ· τοῦ δ’ ἄπο ναούμ·
ἀμὼς· ματταθίας (καὶ) ἰωσὴφ· ἠδὲ, ἰανναί·
μελχεὶ· (καὶ) λευὶ· (καὶ) ματθὰτ· ἠλί· ἰωσήφ·
λουκᾶς μ(ὲν) οὕτω· πῶς δὲ ματθαῖος μέγ(ας)·
ἐξ ἀβραὰμ μ(ὲν) μέχρι δαυῒδ ὡς ἔφην. ||
ἔνθεν δὲ λουκᾶ τὴν ἰατρικὴν παρεὶς.
σπορὰν τίθησι τοῦ γένους ἀνακτόρων·
εἰσὶ δ’ ὅσοι τε καὶ τίνες, λελέξεται.
Δαυίδης, σολομῶν· ῥοβοὰμ· ἀβίας τε· ἀσά τε·
τοῦ δ’ ἰωσαφὰτ ἔσκεν· ὁ δ’ ἕβδομο(ς) ἧεν ἰωράμ·
ὀζίας ἠδ’ ἰωάθαμ· ἤδ’ ἀχὰς· ἐζεκίας τε·
(καὶ) μανασσῆ· (καὶ) ἀμῶς· ἰωσίας· αὐτὰρ ἔπειτα
ἰεχονίας· ἁλωτὸν ὃν ἤγαγον εἰς βαβυλῶνα·
σαλαθιὴλ ζοροβάβελ· ἀβιούδ· ἠδ’ ἐλιακίμ·
ἀζὼρ· τοῦ δὲ σαδώκ· τοῦ δ’ ἀχίν· τοῦ δ’ Ἐλιούδ·
τοῦδ’ ἐλεάζαρ ἔην· τοῦ ματθὰν· τοῦ δὲ, ἰακώβ·
ὕστατο(ς) ὃς δοκέεσκε πατὴρ χριστοῖο, ἰωσήφ:-
Type(s) [6817] Ἔμπαλι μὲν γενεὴν Λουκᾶς μέγας ἤγαγε μύθῳ (43 verses)
Text source DBBE (Inspection of a reproduction of the manuscript)
Text status Text completely known
Date 14th c.
Manuscript ANN ARBOR - University of Michigan Library 24 [1291-1325]
Place in Manuscript f. 59r-60r
Contextual information The epigram, along with other poems, precedes the Gospel of Luke.
Metre(s) Dactylic hexameter
Genre(s) Text-related epigram
Subject(s)
Comment Each line of the epigram is preceded by a paraphrase in prose, written in red ink. These verses are transmitted within Gregory of Nazianzus' poem I,1,18 (vv. 60-102) but in this manuscript they are presented as an independent poem.
Image source(s) http://www.csntm.org/Manuscript/View/GA_536
Bibliography
Number of verses 43
Acknowledgements
  • Information on the occurrence courtesy of Georgi Parpulov.
  • Inspection of the manuscript image was possible by courtesy of the 'Center for the Study of New Testament Manuscripts'.


Creator(s)
Transcriber(s)
Contributor(s)

The credits system has been implemented in 2019. Credits from before the new system was in use might be incomplete.

Permalink https://www.dbbe.ugent.be/occurrences/25587
Last modified: 2021-03-09.