Occurrence 21380
(formerly occ/5191)
| ς καινὸς οὗτος τῆς μεταλλείας τρόπος | |
| ἀνθοῦσα γῆ πέφυκεν ὧδε χρυσίτης: | |
| ξ ἧς σεκοῦνδος, ὁ μεταλλεὺς τεχνίτης· | |
| ωάννην ἤνεγκεν, τὸ χρυσοῦν στόμα· | |
| εριστερὰ πρόσεισοι χεὶρ ἁπτουμένη· | |
| ὸ πν(εῦμ)α πάντως τοῦ θ(εο)ῦ μου καὶ λόγου· | |
| εριστερὰ πρόσεισοι κ(αὶ) χρυσοῦν στόμα: | |
| κ φλαβιανοῦ θαῦμα χεὶρ ἁπτουμ(έν)η | |
| αὶ ποῖον ἐχρὴν ἄλλον, ὢ χρυσοῦν στόμα· | |
| ῶ π(ατ)ριάρχει προκαθέζει σε θρόνος· | |
| ὐκ ἄλλον τοίνυν νοῦν σε λαμβάν(ειν) πλέων· | |
| καρδία γῆς τοῦ θ(εο)ῦ τὴν καρδίαν: | |
| μᾶς καθαίρων οὐ φθάσει σου τὸν θρόνον· | |
| ωάννης ἔγραψεν ἐπιφανίω· | |
| ἀκεῖνος ἀντίγραψεν, μὴ (δὲ) σοὶ φθάσεις· | |
| ὴν ἐξορίαν τοὺς λόγους πιστοὺς κρίνον· | |
| ξ οὐ(ρα)νοῦ πέπτωκεν ἥλιος μέγας· || | |
| ἐκ γῆς ὁ παράδεισος ἀρθεῖς ἐφάνη | |
| ἰωάννης μὲν ἦλθεν ἐκ βυζαντίδος· | |
| τῆς ῥωμαὶς κλαίουσα τῆς ἀκοσμίας· | |
| τίς οὐ γελάσει τῶν ἀνάκτων τ(ὴν) μέθην | |
| ἰωάννην γὰρ ἐκβαλόντες τοῦ θρόνου· | |
| τού εἶδος εἰπεῖν τοῦ θ(εο)ῦ χελιδῶνα: | |
| καθ᾿ἱδρύνουσιν ἀρσάκιον τὸν κύνον· | |
| θνήσκεις ἀεὶ τῆ προαιρέσει μάκαρ: | |
| κόσμου τὰς αὐτοῦ σαρκικὰς στερῶν μέλη· | |
| θνήσκεις φύσει νῦν, κ(αὶ) βροτῶν πλῆρ(ην) νόμον· | |
| τὴν ἐν τάφοις κάθοδον, μικρὸν δειπνήσας: |
Last modified: 2020-09-07.
